درمان زخم بستر

درمان زخم بستر

زخم بستر که به نام علمی زخم فشاری شناخته می شود، زخمی است که سبب آسیب به پوست و بافت زیرین پوست در پی فشار طولانی مدت وارده بر پوست، ایجاد می شود. زخم بستر اغلب بر روی پوستی که قسمت های استخوانی بدن را پوشش داده، ظاهر می شود. مانند پاشنه پا، مچ پا، ستون فقرات، تیغه شانه، مفصل ران و باسن .

افرادی که بیشترین خطر ابتلا به زخم را دارند، افرادی هستند که دارای وضعیت پزشکی خاصی هستند که در آن شخص توانایی تغییر موقعیت بدنی خود را ندارد، مانند افرادی که بیشتر وقت خود را بر روی تخت یا صندلی چرخدار صرف می کنند.

زخم بستر می تواند در مدت زمان کوتاه ظاهر وپیشرفت کند. اغلب زخم های فشاری با روش های درمانی اصولی، التیام می یابند. اما برخی هرگز به طور کامل التیام نمی یابند.

 

 

 

علائم زخم بستر

علائم هشدار دهنده زخم بستر عبارتند از:

• تغییرات غیر معمول در رنگ و بافت پوست
• تورم
• تخلیه مایعی چرک مانند
• خنک یا گرم بودن منطقه ای از پوست نسبت به سایر مناطق از بدن

 

زخم فشاری بر اساس عمق، شدت و دیگر ویژگی ها به چند دسته تقسیم می شوند. درجه آسیب پوست در زخم بستر می تواند در حد یک پوست قرمز تا جراحات شدید که شامل استخوان و عضلات است، باشد.

 

مناطق مشترکی که دچار زخم بستر می شود

در افرادی که از صندلی چرخدار استفاده می کنند، زخم های فشاری اغلب بر روی پوست مناطق زیر رخ می دهد:

• لگن یا باسن
• تیغه شانه ها و ستون فقرات
• پشت دست ها و پاها که بر روی صندلی تکیه داده می شود.

 

برای افرادی که بیشتر زمان خود را در طول روز بر روی تخت خواب صرف می کنند، مناطق مشترکی که دچار زخم بستر می شود عبارت است از:

• پشت یا دو سمت سر
• تیغه شانه ها
• لگن و باسن
• قوزک پا، مچ پا و پوست پشت زانوها

 

چه زمانی باید به کلینیک درمان زخم مراجعه کنید؟

اگر متوجه علائم هشدار دهنده زخم بستر شوید، ابتدا موقعیت بدنی خود را تغییر دهید تا فشار بر روی منطقه مد نظر تسکین یابد. اگر این علائم در مدت زمان ۲۴ تا ۴۸ ساعت بهبود نیافتند، با متخصص زخم مشورت کنید.

اگر علائم عفونت زخم مانند تب، زهکشی از زخم، درد، بوی بد یا افزایش تورم و قرمزی و افزایش حرارت پوست در اطراف زخم را مشاهده کردید سریعا به مرکز درمان زخم مراجعه کنید.

 

علل بروز زخم بستر

زخم بستر ناشی از فشاری که بر روی پوست ایجاد شده و جریان خون را به پوست محدود می کند، ایجاد می شود. عوامل دیگری مانند محدود شدن تحرک فرد می تواند باعث آسیب به پوست شود و سبب رشد زخم فشاری شود.

 

سه عامل اصلی برای زخم بستر عبارتند از:

فشار

فشار ثابت بر روی هر قسمتی از بدن، می تواند جریان خون به بافت را کاهش دهد. جریان خون جهت انتقال اکسیژن و دیگر مواد مغذی به بافت ها، ضروری است. بدون این مواد مغذی ضروری، پوست و بافت های اطراف آسیب دیده و ممکن است در نهایت بمیرند.

در افرادی که دارای تحرک محدود هستند، این نوع فشار در مناطقی رخ می دهد که به خوبی با چربی و ماهیچه پوشیده نشده اند و بر روی یک استخوان مانند ستون فقرات، تیغه شانه، باسن، پاشنه پا و آرنج قرار دارد، اتفاق می افتد.

اصطحکاک

اصطحکاک زمانی رخ می دهد که پوست با لباس و یا رختخواب برخورد می کند. اصطحکاک می تواند پوست شکننده را آسیب پذیر تر کند، به خصوص اگر پوست مرطوب باشد.

برش

برش زمانی رخ می دهد که دو سطح در جهت مختلف حرکت کنند.

عوامل خطر

افرادی در معرض خطر ابتلا به زخم بستر هستند که به به سختی قادر به حرکت باشند و یا قادر نباشند به راحتی موقعیت خود را در هنگام نشستن یا خوابیدن تغییر دهند. عوامل خطر عبارتند از :

عدم تحرک

عدم تحرک ممکن است به خاطر سلامت بدنی ضعیف، آسیب نخاعی و دلایل دیگری باشد.

فقدان درک حسی

آسیب های نخاعی، اختلالات عصبی و شرایط دیگر می تواند منجر به از دست دادن احساس فرد شود. ناتوانی در درک احساس و درد می تواند منجر به مطلع نشدن از علائم هشدار و نیاز به تغییر وضعیت بدنی شود.

تغذیه ضعیف

افراد برای حفظ سلامت پوست و پیشگیری از شکنندگی بافت نیاز به مایعات، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی در رژیم غذایی روزانه خود دارند.

شرایط پزشکی موثر بر جریان خون

بیماری های که می توانند جریان خون را تحت تاثیر قرار دهند، مانند دیابت و بیماری عروق، خطر آسیب به بافت را افزایش می دهد.

پیشگیری از بروز زخم بستر

اولین قدم برای پیشگیری از بروز زخم بستر، جلوگیری از فشار مداوم بر روی پوست و بافت بدن است. استراتژی های دیگر شامل مراقبت از پوست، حفظ تغذیه سالم و مصرف مایعات کافی، ترک سیگار، مدیریت استرس و ورزش روزانه است.

مشاوره رایگان زخم توسط متخصص :

02188707778

09128394922

منبع : کلینیک زخم پلاس